Σχόλιο για τη μεγάλη γέφυρα της οδού Βασιλέως Γεωργίου Β’

H μεγάλη γέφυρα της οδού Βασιλέως Γεωργίου Β’ προς το λόφο του Προφήτη Ηλία έχει φθορές λόγω γήρανσης. Για να μην τραυματιστούν διερχόμενοι από τα θραύσματα του μπετόν που πέφτουν, περιφράχτηκε ο χώρος από κάτω της και το πεζοδρόμιο.

Ως εδώ καλώς αλλά από εδώ αρχίζουν τα προβλήματα! Γνωρίζουμε τους ρυθμούς των έργων στον Δήμο Πειραιά. Δεν θα φανεί απίθανο αν για πολλά χρόνια παραμείνει έτσι η κατάσταση ενώ όλοι οι υπεύθυνοι θα νοιώθουν ήσυχοι. Οι κάτοικοι του Προφήτη Ηλία θα περπατούν στο οδόστρωμα με κίνδυνο να χτυπηθούν από αυτοκίνητα, η γέφυρα θα συνεχίσει να διαβρώνεται και τα κομμάτια της θα πέφτουν και σε λίγο καιρό οι αρμόδιοι φοβισμένοι θα διακόψουν και την άνοδο των οχημάτων προς την κορυφή του λόφου για να νοιώθουν ακόμη περισσότερο ασφαλείς απέναντι στις ευθύνες που ούτως ή άλλως έχουν γιατί τόσα χρόνια δεν έκαναν ούτε ένα βάψιμο προστασίας. Παράλληλα για μήνες ή για χρόνια θα εκπονείται «μελέτη» για να εκτελεστεί ένα «έργο» επισκευής.

Γιατί το πιστεύουμε αυτό; Γιατί έτσι συμβαίνει πάντα. Ακόμη και ένα σπασμένο φρεάτιο με λίγη τύχη θέλει 1-2 χρόνια για να αλλάξει.

Ορισμένες καλοπροαίρετες συμβουλές σε τεχνικούς και πολιτικούς προϊστάμενους για να γλυτώσουν οι έρημοι οι κάτοικοι:

Συμβουλή πρώτη: Τοποθετούμε ενημερωτικές πινακίδες του τύπου «προσοχή κίνδυνος-πτώση θραυσμάτων».

Συμβουλή δεύτερη: Διώχνουμε τα σταθμευμένα αυτοκίνητα κατά μήκος της γέφυρας και κατασκευάζουμε όπως σε όλα τα εργοτάξια προσωρινό πεζοδρόμιο για την ασφάλεια των πεζών.

Συμβουλή τρίτη: Δεν αναμένουμε το πότε θα βρεθούν κονδύλια, θα ολοκληρωθεί ο έλεγχος, θα γίνει η μελέτη, θα δημοπρατηθεί το έργο και ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι αλλά προχωράμε σε προσωρινή επισκευή ενώ ο αργόσυρτος μηχανισμός θα προχωράει με τους δικούς του δυστυχώς ρυθμούς.

Συμβουλή τέταρτη: Όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου με τους γνωστούς ρυθμούς, τότε γίνεται την οριστική επισκευή-ενίσχυση της γέφυρας.

Στα παραπάνω θα ακουστεί ο αιώνιος αντίλογος: «Υπάρχει κίνδυνος, δεν ξέρουμε τι φθορές έχει η γέφυρα, δεν θα πάμε εμείς φυλακή, ας προσέχουν οι πεζοί τα αυτοκίνητα, εμείς δεν υπογράφουμε στο πόδι, απαιτούνται μελέτες».

Για αυτό ας μου επιτραπεί μία τεχνική οδηγία, όχι με την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου, προς πάσα κατεύθυνση. Η γέφυρα μακροσκοπικά δεν δείχνει να έχει κανένα πρόβλημα ή ακόμη και αν έχει αυτός που επελέγη είναι ο χειρότερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί. Οι πληγές βρίσκονται στα κολωνάκια και στους αρμούς. Πρέπει να επουλωθούν γρήγορα. Δεν υπάρχει στεγάνωση, μπαίνει η βροχή, διαβρώνεται ο οπλισμός, σπάει το μπετόν επιφανειακά. Απολέπιση λέγεται αυτό το φαινόμενο. Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα είχε και η συνομήλικη γέφυρα της λεωφόρου Λαμπράκη. Πέντε χρόνια έκανε η «Αττικό Μετρό» να το κατανοήσει και άλλα δύο η εταιρεία να το διορθώσει. Αν παραμείνει η κατάσταση έτσι, η διάβρωση θα προχωρήσει πιο βαθιά και τότε όντως θα υπάρχει στατικό πρόβλημα. Αυτό συμβαίνει τώρα στη γέφυρα της Βασιλέως Γεωργίου Β’.

Τι κάνουμε λοιπόν: Ένα γερανοφόρο, καθαρισμός του οπλισμού, αντιοξειδωτική-αντισκωριακή βαφή, εκτοξευόμενο σκυρόδεμα και τελειώσαμε. Χρόνος έργου τρεις ημέρες. Το κόστος με τίμιους όρους είναι λίγες χιλιάδες ευρώ. Αν το έκανε ιδιώτης εργολάβος θα ήταν αρκετά χαμηλότερα από δέκα χιλιάδες.

Και όταν με το καλό τελειώσει ο κύκλος έρευνες-μελέτες-δημοπρασίες κλπ τότε γίνεται η πλήρης επισκευή και ενίσχυση αν απαιτείται που δεν φαίνεται να απαιτείται. Μία καλή συντήρηση φαίνεται να χρειάζεται.

Κάντε το για να μην σκοτωθεί κανένας πεζός και για να μην καταστραφεί ολοσχερώς η γέφυρα. Δεν είναι δύσκολο και αυτό σημαίνει ουσιαστική ανάληψη ευθύνης, όχι το αντίθετο.

Νίκος Μπελαβίλας #pireas4all